Overlijdensbericht; Theo van den Berkmortel ✝︎

Sinds de oprichting was Theo betrokken bij de dorpsraad waarbij zijn aandacht logischerwijs vooral uitging naar het buitengebied, waar hij ook voor zijn werk veel vertoefde. Al snel bleek hij een bijzondere brede interesse te hebben in alle aandachtspunten in het dorp en was hij actief in tal van werkgroepen. Toen de secretariaatsfunctie vacant kwam aarzelde Theo geen moment en bood zijn diensten aan.

Van meet af aan vervulde hij deze rol zeer accuraat. Ook bij vergaderingen en andere ontmoetingen was hij altijd heel punctueel op tijd aanwezig en consistent in alle afspraken die er gemaakt waren. Als je zelf binnenkwam werd je steevast met een luid “KIJK” verwelkomd door Theo en dan wist je dat hij alweer eerder ter plaatse was. Als persoon was Theo vriendelijk, vrolijk, en had hij een engelengeduld. Het was wel merkbaar als dat geduld begon op te raken wanneer (ambtelijke) molens weer eens te langzaam draaiden naar zijn zin. Maar ook dan bleef hij in de communicatie altijd vriendelijk en respectvol.
Voor ons als dorpsraad was Theo daarmee een perfect uithangbord naar de buitenwereld.

Op 10 juli jl. was Theo voor de allereerste keer zonder bericht niet op de vergadering van de dorpsraad. Hij was ook niet bereikbaar en dat was helemaal niks voor Theo. Gedurende de avond bleek dat het noodlot toegeslagen had en Theo was getroffen door een herseninfarct.

In de weken daarop volgend vocht Theo voor zijn leven en hield iedereen een sprankje hoop dat hij zou kunnen herstellen. De laatste weken van oktober ging het snel verder achteruit en uiteindelijk heeft Theo het leven los moeten laten. De grootse plannen die hij samen met Hennie en de (klein)kinderen had om na hun pensioen enorm van het leven te gaan genieten zijn niet uitgekomen. Wij zullen als dorpsraad een geweldig collega-bestuurslid, een zeer kundig secretaris, en een bijzonder lieve man moeten missen. Wij, en daarmee het hele dorp Ell, zijn Theo enorm veel dank verschuldigd.

Onze gedachten zijn bij Hennie, kinderen en kleinkinderen in de hoop dat ze dit enorme verlies een plekje kunnen geven. We leven met jullie mee!